Οι Γεωγραφικές Ενδείξεις Προέλευσης Αγροδιατροφικών Προϊόντων. Χαρτογράφηση της Ελληνικής Συμμετοχής
Published 2025-10-15
Keywords
- Γεωγραφικές Ενδείξεις Προέλευσης,
- τόπος,
- τοπική ανάπτυξη,
- καινοτομία,
- βάση DOOR
Copyright (c) 2012 Ιωάννης Σωτηρίου

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
How to Cite
Abstract
Η τάση παγκοσμιοποίησης της αγοράς τροφίμων ανασχέθηκε τα τελευταία χρόνια από ένα αντίρροπο κίνημα επαναπροσδιορισμού του «τόπου» προέλευσης των προϊόντων. Ο αγροδιατροφικός τομέας φαίνεται να μετακινείται διεθνώς από τον ανταγωνισμό για χαμηλό κόστος σε στρατηγικές διαφοροποίησης. Αυτή η μετακίνηση απαιτεί με τη σειρά της νέες γεωργικές και εμπορικές πρακτικές. Η παρούσα εργασία εξετάζει το πλαίσιο δημιουργίας και διάδοσης των Γεωγραφικών Ενδείξεων Προέλευσης ως ένα εργαλείο ενίσχυσης της καινοτομίας, στήριξης της τοπικής ανάπτυξης και διατήρησης της βιοποικιλότητας. Η επισήμανση του «τόπου» προέλευσης στις ετικέτες των προϊόντων, αν και κατά βάση μια ευρωπαϊκή υπόθεση, αποτελεί σήμερα μια διαρκώς επεκτεινόμενη εμπορική πρακτική. Η υπερατλαντική διαμάχη για το εύρος της νομικής προστασίας, η συνύπαρξη GIs, Τrademarks και ΙP αποτελούν ζητήματα που απασχολούν εκτενώς τη σύγχρονη βιβλιογραφία. Στο πλαίσιο των παραπάνω διαπιστώσεων, εξετάζεται η κοινοτική βάση DOOR και οπτικοποιούνται οι 1427 καταχωρίσεις της. Είναι εμφανής η υπεροχή των μεσογειακών χωρών. Η ελληνική συμμετοχή εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη, γεγονός που εξηγείται από την ποικιλομορφία του τόπου, την αυξημένη βιοποικιλότητα, την τουριστική προσέλευση και την ενεργοποίηση των παραγωγών.
Downloads
References
- Feagan, R. (2007) «The place of food: mapping out the “local” in local food systems», in Progress in Human Geography 31 (1) 23-42.
- Martinez, S. et al. (2010) Local Food Systems: Concepts, Impacts, and Issues, ERR 97, U.S. Department of Agriculture, Economic Research Service, May 2010.
- Berard, L. & Marchenay, Ph. (2006) «Local Products and Geographical Indications: taking account of local knowledge and biodiversity», International Social Science Journal. Cultural Diversity and Biodiversity, no 187, 109-116.
- Bowen, S. (2010) «Embedding Local laces in Global Spaces: Geographical Indications as a Territorial Development Strategy» in Rural Sociology 75 (2) 2010, 209-243.
- Sciarra, A. & Gellman, L. (2012) “Geographical Indications: why traceability systems matter and how they add to brand value” in Journal of Intellectual Property Law & Practice, vol. 7, no 4, 264-270.
- Agarwal, S. & Barone, M. (2005) «Emerging Issues for Geographical Indication Branding Strategies», MATRIC Research Paper 05-Mrp, 9 January 2005 (matrc.iastate.edu)
- Αugustin-Jean, L., Ilbert, H. & Saavedra-Rivano, N. (2012) Geographicl Indications and International Agricultural trade. The Challenge for Asia, UK: Palgrave-Macmillan.
- Giovannucci, D., Barham, El., & Rich, P. (2009) “Defining and Marketing “local” Foods: Geographical Indications for U.S. Products” in Journal of World Intellectual Property, special issue on GIs.
- Josling, T. (2006) «The War of Terroir: Geographical Indications as a Transatlantic trade Conflict», Journal of Agricultural Economics, vol.57, no 3, 337-363.
- http://ec.europa.eu/agriculture/quality/door