Vol. 3 No. 1 (2012): Ερμηνείες και τεχνολογίες χωρικών ζητημάτων
Articles

Οι Γεωγραφικές Ενδείξεις Προέλευσης Αγροδιατροφικών Προϊόντων. Χαρτογράφηση της Ελληνικής Συμμετοχής

Categories

Published 2025-10-15

Keywords

  • Γεωγραφικές Ενδείξεις Προέλευσης,
  • τόπος,
  • τοπική ανάπτυξη,
  • καινοτομία,
  • βάση DOOR

How to Cite

Ιωάννης Σωτηρίου. (2025). Οι Γεωγραφικές Ενδείξεις Προέλευσης Αγροδιατροφικών Προϊόντων. Χαρτογράφηση της Ελληνικής Συμμετοχής. CHORO-grafies, 3(1), 023-027. https://doi.org/10.5281/46pe2h49

Abstract

Η τάση παγκοσμιοποίησης της αγοράς τροφίμων ανασχέθηκε τα τελευταία χρόνια από ένα αντίρροπο κίνημα επαναπροσδιορισμού του «τόπου» προέλευσης των προϊόντων. Ο αγροδιατροφικός τομέας φαίνεται να μετακινείται διεθνώς από τον ανταγωνισμό για χαμηλό κόστος σε στρατηγικές διαφοροποίησης. Αυτή η μετακίνηση απαιτεί με τη σειρά της νέες γεωργικές και εμπορικές πρακτικές. Η παρούσα εργασία εξετάζει το πλαίσιο δημιουργίας και διάδοσης των Γεωγραφικών Ενδείξεων Προέλευσης ως ένα εργαλείο ενίσχυσης της καινοτομίας, στήριξης της τοπικής ανάπτυξης και διατήρησης της βιοποικιλότητας. Η επισήμανση του «τόπου» προέλευσης στις ετικέτες των προϊόντων, αν και κατά βάση μια ευρωπαϊκή υπόθεση, αποτελεί σήμερα μια διαρκώς επεκτεινόμενη εμπορική πρακτική. Η υπερατλαντική διαμάχη για το εύρος της νομικής προστασίας, η συνύπαρξη GIs, Τrademarks και ΙP αποτελούν ζητήματα που απασχολούν εκτενώς τη σύγχρονη βιβλιογραφία. Στο πλαίσιο των παραπάνω διαπιστώσεων, εξετάζεται η κοινοτική βάση DOOR και οπτικοποιούνται οι 1427 καταχωρίσεις της. Είναι εμφανής η υπεροχή των μεσογειακών χωρών. Η ελληνική συμμετοχή εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη, γεγονός που εξηγείται από την ποικιλομορφία του τόπου, την αυξημένη βιοποικιλότητα, την τουριστική προσέλευση και την ενεργοποίηση των παραγωγών. 

Downloads

Download data is not yet available.

References

  1. Feagan, R. (2007) «The place of food: mapping out the “local” in local food systems», in Progress in Human Geography 31 (1) 23-42.
  2. Martinez, S. et al. (2010) Local Food Systems: Concepts, Impacts, and Issues, ERR 97, U.S. Department of Agriculture, Economic Research Service, May 2010.
  3. Berard, L. & Marchenay, Ph. (2006) «Local Products and Geographical Indications: taking account of local knowledge and biodiversity», International Social Science Journal. Cultural Diversity and Biodiversity, no 187, 109-116.
  4. Bowen, S. (2010) «Embedding Local laces in Global Spaces: Geographical Indications as a Territorial Development Strategy» in Rural Sociology 75 (2) 2010, 209-243.
  5. Sciarra, A. & Gellman, L. (2012) “Geographical Indications: why traceability systems matter and how they add to brand value” in Journal of Intellectual Property Law & Practice, vol. 7, no 4, 264-270.
  6. Agarwal, S. & Barone, M. (2005) «Emerging Issues for Geographical Indication Branding Strategies», MATRIC Research Paper 05-Mrp, 9 January 2005 (matrc.iastate.edu)
  7. Αugustin-Jean, L., Ilbert, H. & Saavedra-Rivano, N. (2012) Geographicl Indications and International Agricultural trade. The Challenge for Asia, UK: Palgrave-Macmillan.
  8. Giovannucci, D., Barham, El., & Rich, P. (2009) “Defining and Marketing “local” Foods: Geographical Indications for U.S. Products” in Journal of World Intellectual Property, special issue on GIs.
  9. Josling, T. (2006) «The War of Terroir: Geographical Indications as a Transatlantic trade Conflict», Journal of Agricultural Economics, vol.57, no 3, 337-363.
  10. http://ec.europa.eu/agriculture/quality/door